Tibet - 2000
Deel 7

Naschrift

De reis naar Tibet eindigt inderdaad nogal abrupt. We komen doodop door de lange rit door het hooggebergte bij het hotel aan. Bij het avondeten krijgen we te horen dat we maar het beste meteen naar bed moeten gaan, omdat we morgenochtend zeer vroeg moeten opstaan voor de vlucht naar Chengdu in China.

Die vlucht is adembenemend, niet omdat het vliegtuig niet goed is, maar omdat we iets meemaken wat we waarschijnlijk nooit meer in ons leven zullen meemaken. We vliegen méér dan zes uur over de besneeuwde bergen van de Himalaya! Zes uur met 950 km per uur! Allemaal bergen van boven de zesduizend meter! Onvoorstelbaar.

In Chengdu is alles totaal anders dan in Lhasa. Daar oorverdovende stilte en rust en in Chengdu oorverdovende herrie, druk, luidruchtig verkeer en miljoenen mensen op straat. Dan besef je dat we weer in de beschaafde wereld zijn!

Het maken van foto's in Tibet was voor mij een hele klus. In 2000 had ik een voor die tijd goede camera, maar het probleem zat er daar zeker niet in. Helaas kon ik vanwege het gewicht van het geheel maar een lens meenemen (80-200mm). De camera was analoog, met rolfilms dus, en daar begint eigenlijk de moeilijkheid pas goed mee. Ik moest thuis voor de reis al bedenken hoeveel films en met welk ASA-getal ik moest meenemen. Ik koos voor drie weken voor 20 filmpjes met 400 ASA. Ik wist absoluut niet wat mij in Tibet te wachten stond. Een flitser kon ik, mede vanwege het gewicht, ook niet meenemen. Uiteindelijk heb ik met die beperkingen de foto's genomen.

Ook problematisch was dat ik heel veel landschapsfoto's vanuit de rijdende bus moest nemen. De slechte wegen en de vreselijke vering van het mobiel hielpen niet echt mee om vlijmscherpe foto's te kunnen maken. En dan waren er nog de enorme lichtcontrasten. In de sneeuw werd alles overbelicht, onder de regenwolken werd alles onderbelicht. Het was voortdurend schipperen met het instellen van de snelheid en de grootte van het diafragma.

Pas zeer kort geleden besloot ik de foto's die ik bij een reisverslag had geplakt (dus gelukkig met tekst!) te bekijken en te digitaliseren en waar nodig enigszins te verbeteren. Graag zou ik nog een keer naar Tibet gaan met een digitale camera, want die maakt alles veel gemakkelijker. Je kunt desnoods een onderwerp 10 maal opnemen en de beste opname eruit kiezen.

Om nog een heel andere reden zou ik er natuurlijk nog wel eens naar toe willen: Hoezeer is in die 16, 17 jaar daar alles veranderd? Ik zou het graag met eigen ogen willen zien. Ik denk echter dat het er nooit van zal komen. De dertien uur durende vliegtocht staat ons zeer tegen.


<-- Tibet 2000: Deel 6  


© Ben de Graaf Bierbrauwer

Reacties naar benilse@quicknet.nl
https://bgbpix.nl